Ik kon de ..... (fotokes) nie laten....

Prachtige orchidee

Pelling vallei

Kanghenjungawaterval dichtbij Pelling

Sangacholing klooster

Het bospad naar Rabdentse

de ruïnes te Rabdentse

het laatste nieuwke voor ze in de rododendronbosjes verdwijnen....

Vandaag hebben ze de twee kloosters rond Pelling bezocht en de oude koninklijke ruines. Pemayantse monastery had op de bovenste verdieping een ongelooflijk knappe
3 - dimentionele mandala. Zo knap uitgewerkt!! maar zoals gewoonlijk daar mochten ze nergens binnen foto’s nemen en kunnen ze dat dus niet tonen. Spijtig! Maar we kunnen er ons vanalles bij voorstellen, niet? De mandala werd door twee lama’s gemaakt en ze zouden er zeven jaar over gedaan hebben. Nu ik moet zeggen om dit in zeven jaar te maken, uit hout, klei en verf, denk ik niet dat je , je verder nog met iets anders zal dienen bezig te houden. Zo groot, zo knap en zo afgewerkt. Alle etages, alle werelden, alle figuurtjes waren echt heel deskundig vervaardigd!! Formidastisch gewoon !!!!

Daarvoor hebben ze het Choeling klooster bezocht en heeft Luc een paar geluidsopnames gemaakt van monnikjes in hun klaslokaal. Nadien had hij wat ballonnetjes in hun pantoffels gelegd en ze waren nog geen tien meter verder of ze waren er al de gekste piepende geluiden mee aan het maken. De oude herinneringen komen weer boven bij mij, allerlei ballontaferelen en geluiden zijn van vorige reizen opgeslagen in mijn langetermijngeheugen… Leuk…

Het oude koninklijke paleis, allez de ruines ervan, die ze ook bezochten, waren gelegen in een prachtig bos-park met allerlei bomen, kruiden enz. Er was ook een vijvertje met padden die bezig waren met het verzorgen van hun nabestaan. Marcus heeft nog enkele eierstrengen die bijna op het droge lagen terug in het water gelegd, in de hoop dat het al niet te laat was voor sommige eitjes.
Vanop Pemayantse hadden ze ook nog een heel prachtig zicht op een in stukjes wolken opgeklaard gedeelte van de Kanchendzongga.

Mooi, morgen vertrekken ze naar Yuksam en dan zal het vermoedelijk gedaan zijn tot 10-11 maart met gelijk welke verbinding. Ik zal proberen al een voorsmaakje te geven de komende week aan de hand van de nog te zoeken foto’s….. Dada en tot tot…. Sabine.

Bye-bye en de groetjes aan iedereen van Lucky Luc en Co…

Watten of boter? in ieder geval hebben ze het daar vree goe!

Na een ganse avond en nacht zware regen stonden ze op met mooie opklaringen.

Hun eerste blik is voor de Kangchenjunga! Dat moet prachtig geweest zijn!!!

Na het ontbijt richting Namchi, want ze moeten helemaal via Zuid-Sikkim om in het Westen te geraken.
Onderweg naar Pelling hebben onze reizigers dus in Samdruptse het groot standbeeld van Guru Rinpoche bezocht, prachtig! Het reusachtige beeld van Guru Rinpoche is meer dan 20m hoog. Aldaar is lama Zeupa hun tegemoet gekomen en heeft de weg voorgeleid tot zijn ouderlijke woning, door zijn mama en twee zussen werden ze terug in de watten gelegd (of was het boter?) met een lekker middagmaal. Thee, groentensoep, boekwijtpannekoeken, patatjes met gebakken ei, lekkere bittere groentjes die bij ons niet bestaan en beef-worst, door zijn broer gemaakt en heel-heel lekker. Nadien lekkere appeltjes als dessert. Weeral verwend!! Leuke ervaring om zo te worden ontvangen.
Amai, zal ik dat ooit nog kunnen evenaren…. Of misschien verrast mijn skeetje mij wel, met de opgestoken culinaire info…. Wie weet?
Na de verwennerij komen nog een 3-tal rij-uren voor ze in Pelling aankomen. Hier logeren ze in “The Elgin”, op 2000m hoogte, daar kregen ze een ontvangst in Engelse stijl, met thee en koekjes dus… ze blijven daar maar eten en drinken hé!

Morgen staat er een bezoek aan Sangacholing en Pemayangtse, twee kloosters vlak bij, op ’t programma.
Ik ga nu ook iets eten, denk ik….. ik krijg er honger van… liefs, Sabine.

Beeldend reizen........ geniet!

Watervalleken...

draaiende gebedsmolens

Tsomgo lake

sneeuw!

terrasje Gangtok

Labrang

kloosterpad (bij Rumtek)

mistige morgen...

Kanchenjunga, zouden ze hem zo mooi gezien hebben?

brugsken

Met de groetjes vanuit Sikkim... een andere jeep, maar nog steeds prachtige ervaringen!

’s Zondags zijn onze globbetrotters vroeg opgestaan en met een andere jeep en chauffeur richting Tibetaanse grens gereden. Waarom een andere jeep? Dit zal later duidelijk worden…. Even wachten want de permit voor de politie was nog niet in orde. Een half uurtje later kunnen ze doorrijden. De weg kronkelt steil naar boven langs verschillende legerkampen. Ze zitten ten slotte in een grensgebied!! Af en toe passeren ze een check-point. Hier hadden ze hun speciale permit voor nodig. Even later in de verte ... besneeuwde bergen. Het duurt niet lang of ze rijden zelf tussen de sneeuw. Er zijn stukken weg bij die omgevormd zijn in een ware ijspiste. Met een afgrond van meer dan 1500m naast u, is dit best een benauwend gevoel. Dat kan ik me voorstellen!

Nu komt de cloe van de jeep! Deze jeep had (of liever heeft, gelukkig) goede banden, een reden voor de wissel dus, want de andere jeep had opgegoten banden. (Ge ziet we leren hier nog allerlei bij hé over banden e.d.)
Omstreeks 10u30 zijn ze aan het Tsomgo-meer toegekomen, een heilig meer. (Dus excuseer me allemaal, het was dus niet het Kechopalri- meer (= het Wishing-lake genoemd) en dit zullen ze waarschijnlijk rond 1 maart bezoeken, maar het Ts..Ts.. (even een niesbui van die koude sneeuw…) Tsomgo-meer! Dit meer ligt in een kom en is volledig bevroren. De besneeuwde omgeving is best mooi. Ze worden dadelijk aangesproken om een ritje op een jak te maken, tegen betaling! uiteraard. Ze bedanken (beleefde mannen hé) en gaan te voet een stukje rond het meer. Aan een rots hangen ze enkele gebedsvlaggetjes. Iets later komen er heel der hordes Indische toeristen aan. Ze komen naar daar om eens sneeuw te zien. (Tsja in Japan is die niet zo wit hé!) Ze beslissen om terug te rijden.

Na de middag, terug in Gangtok, waar ze een vrije namiddag hebben. Kaartjes gekocht en geschreven. (deze zijn dus onderweg en moeilijk te zeggen wanneer ze aankomen, als ze zelfs aankomen?, maar altijd leuk voor diegene die “in” zijn voor een verrassing, soms na jaren, we weten van meespreken…) ‘s avonds een zwaar onweer!! (bij ons was er maar een beetje miezerige regen, daar blijkbaar beter vuurwerk)

Maandag : Ze vertrekken weer vroeg op pad om een stukje van Noord-Sikkim te bezoeken. De weg gaat over oude meccano-bruggen en zelfs 1 hangbrug. Het was heel mooi, een toffe weg met veel mooie plantjes en een paar watervalletjes en die mooie hangbrug maar stel je daar wel geen van voor zoals bij ons hé, soms als ze naast de 4x4 keken was de vallei ongelooflijk diep. Knap zo met de mist! Allez zo ziet ge elk weer heeft zo zijn charmes. Er wordt daar hard aan de verbreding van de weg gewerkt. Een nieuwe toegangsweg naar Tibet ???? Even passeren ze een kleine aardverschuiving. Een bulldozer maakt de weg vrij en ze kunnen verder.

Ze bereiken de tempel van Labrang. Er is net een pudja bezig en ze blijven even; indrukwekkend, knappe pudja met weer dat ietsje anders gezang en een heel mooi oud tempeltje. Ik (=Luc) denk eigenlijk dat dit wel het hoogtepunt van Sikkim was wat knapheid betreft tot hier toe. Nadien naar de tempel van Phodong. Er is weinig leven in deze kloostergemeenschap. Als laatste bezochten ze de tempel van Phensang. De monniken zitten in de inkomhal hun pudja te doen. Zeer mooie tempel! Ze worden uitgenodigd om ook op het tweede verdiep een kijkje te nemen. Hier zijn ze bezig om alles te herschilderen. Sommige tekeningen bestaan nog slechts uit de structuurlijnen, aan andere is men bezig hun kleuren te geven. We hebben een praatje met de schilders.
In deze tempel mochten ze foto’s binnen nemen en hebben ze tevens zegeningen gekregen van een monnik. Blijkbaar is het in Sikkim niet toegelaten om te fotograferen in de tempels. Dit zou komen door een paar toeristen die foto’s op de grond wierpen en vandaar dat ze het niet meer toelaten. Achterin is er een schooltje met een 20-tal jonge monnikjes. Dirk gaf ze allemaal een nieuwe balpen. Wederom allemaal gelukkige gezichten. Zoveel dankbaarheid voor zoiets simpel. Wanneer hebben wij dat verleerd???

Bij een gigantisch beeld van Guru Rinpoche te Samdruptse hadden ze op de middag afgesproken met Lama Zeupa. Het zal fijn zijn om hem eens op het thuisfront te ontmoeten.
Morgen rijden ze richting West-Sikkim. De streek van Pelling wordt dan verkend. Ze wisten niet of er mail mogelijkheid was in hun volgende regio. Maar ik ben er van overtuigd dat ze alles trachten om ons op de hoogte te houden van hun avonturen. Let’s hope.

p.s. Dirk, onze kenner des vogels o.a., wist me te vertellen dat de vogelkes die ik jullie liet zien vorige keer, wel degelijk door hun zijn gezien. De juiste namen zijn: de rode = Scarlet Minivet en dienen met zijnen kuif = Himalayan Bulbul. Voila zie, nog wat kennis bij! Dank je wel, Dirk voor de goede info!

Een ode aan Kalimpong...

Hop hop, paardje.. (euh minibusje) hop!

Oeps, vergeten zeggen dat onze reizigers donderdag naar Kalimpong geweest zijn ( N-O van Westbengalen ) En ’t was daar zo schone!!! Dat moest dus zeker genoteerd worden…

Na een uur of 3 hotsen en knotsen in een minibusje zijn ze aangekomen aan een zeer mooie tempel : Hogmin Ngayab Zangdok Palri Phodang Tsenpo genaamd, een hele boterham als naam maar blijkbaar verdient hij het! Voor de tempelliefhebbers volgt hier Dirk’s beschrijving: “Het is een tempel in drie verdiepen, beneden altaar gewijd aan Padmasambava (dat is Goeroe Rinpoche) , 2e verdiep altaar met Tchenrezig, en bovenste verdiep Boeddha Amithaba. Zo vormt het geheel eigenlijk een mandala van Tchenrezig! Alles was dan nog prachtig versierd met schilderingen en Thangkas” Ge ziet ik zou het niet beter kunnen zeggen. Over de tempel vlogen twee bastaardarenden, een indrukwekkend zicht. En ik kan er van meeklappen, dat doet inderdaad iets! Als ge die prachtige dieren zo ziet vliegen…

Zoals ik al in het vorig berichtje schreef zijn ze vrijdag in Rumtek gearriveerd, maar ik wist niet dat dit om 13u30 was. Dit is uiteraard niet echt belangrijk maar het volgende misschien wel… Eerst hebben ze het oude klooster bezocht en in een zij-kamertje was een monnik een pudja aan het doen. Heel het kamertje was gewijd aan Mahakala.
(Daar had ik nu eens graag bij geweest zie!!!) Droom maar verder, Sabine…. Ander keertje…
Nadien naar het hoofdklooster van Rumtek. Er was daar paspoortkontrole en overal staan gewapende militairen. Je krijgt er niet echt het vredige kloostergevoel door. Het gebouw is in volle restauratie want heeft te lijden aan betonrot. Na de tempel bezochten ze het kamertje met de gouden stupa. Dat zal mooier geweest zijn…. blink blink... zoals hun hoofden met dikke bulten op, van het overal tegen lopen wat niet op hun maat is gemaakt... blijkbaar geneest daar alles heel goe en vlug! gelukkig maar....

Daarna in het hotel, … het ziet er grote luxe uit maar schijn bedriegt. Het sanitair is zeer verzorgd maar er is amper een fijn straaltje warm water. Ze blijken de enigste gasten te zijn. Het restaurant was ook een ontgoocheling. (Tsja wat wilt ge na zo’n week met de poep in de boter bij Tsering-La.) De kok kon zijn werk niet aan en van al wat er op de menu staat is er amper iets te krijgen. Telkens krijgen ze te horen : Impossible Sir.
Aaaahhhh, maar dat klinkt bekend in de oren, vorige reis met mijn Lucky Lucske naar Lumbini o.a, hadden we daar ook zo’n hotelleken met een menuuuuuuuuuu kaaaaaaaaart van jewelste… awel, ik zal het jullie eens vertellen zie, na twee uur, veel geduld en veel lachbuien, hebben we gezegd doe maar iets klaar wat ge wel hebt, …. en toen hebben we heel lekker gegeten…. Want een honger dat we ondertussen hadden, man, ik wil het u niet laten meemaken… alhoewel, dat we daar stevig veel plezier gehad hebben, toen. Ondertussen is mijn skeetje, op een stukje harde kaas aan het sabbelen dat hij van Tenzing een uur geleden gekregen heeft en nu aan zijn eind toe is, het is keihard en smaakt een beetje naar gerookte inktvis. Zouden daar ook inktvissen zijn die naar kaas smaken?

’s Zaterdags (vandaag dus) stond er eerst een pudja in Rumtek op ’t programma en dan reden ze richting Gangtok, die hoofdstad van Sikkim, zoals iedereen nu ondertussen al weet…. Ze logeren daar in hotel Tibet en daar is er wel een goed restaurant. Want ze zouden zo eens honger hebben na een week lekker eten!!?? (hm hm) Het menu van Luc was als volgt deze middag: garnalen met gember en een groenten showmein als pasta, overheerlijk!! Dat is nogal iets anders dan mijn tomatensoepeken met een stuutje (dat is een boterham)

Nadien bezochten ze Enchey Monastery. Enkele jonge monnikjes kregen daar een Tibetaanse Sus en Wis en wat schrijfgerief. Allemaal vrolijke lachende gezichtjes zijn hun manier om dank te zeggen. En die kunnen daar lachen, dat weet ik, af en toe denk ik dat ze een ander, meer plooibaar gezicht hebben dan onze westerse gelaatjes die zo dikwijls mooi in de plooi liggen… Tevens bezochten ze even verder de berg op Ngor Monastery.

Morgen gaan ze richting Tibetaanse grens om een speciaal meertje te bezoeken, het Kechopalri lake op 4000m ten oosten van Sikkim en een paar km van Tibet.
Een tibetaanse dame zei dat ze hun goed moesten aankleden want dat het op die hoogte nog stevig koud is. Dus gaan ze dat ook doen. Die luisteren nogal goed hé, die mannen, goed getraind. (hi hi) Van luisteren gesproken, Luc heeft al een aantal goeie geluidsopnames gemaakt en morgenvroeg voor ze naar het meer trekken gaan ze eerst een pudja doen in het klooster van Enche en die gaat hij ook opnemen. We zullen er iets moois kunnen van maken.

Overmorgen bezoeken ze het noorden van Sikkim. Als ik daar meer over weet, weten jullie het vlug erna ook…normaal gezien toch ... even geduld nog en hopen dat de mail of sms het verder doet… tot tot... Sabine.

Op weg naar Sikkim kwamen we onze vier musketiers tegen...

Vandaag den 23 sten februari zijn onze 4 musketiers vertrokken vanuit Darjeeling en hebben ze een ritje van ongeveer 4 uurtjes voor de boeg naar Rumtek, waar ze gaan overnachten.

Ze hebben uiteraard nog eerst wat vlagskes opgehangen voor een "SAVE TRIP"



De mooie theevrouwkes achter zich latend ...



Deze prachtige bergketen tegemoet...



Dan kunnen ze morgen te Rumtek het klooster (het nieuwe en het oude), te Gangtok het Enchey monastery, de Ngor Gompa en ook de Do drul stupa daar gaan bezoeken.









Ook van de verre gezichten kunnen ze genieten (als de mist en wierook rond hun hoofd is verdwenen…) En blijkbaar stonden er ook Tibetaanse bloemen, kruiden, enz… waar men research mee doet op ’t programma en dan zullen ze waarschijnlijk door al die lekkere geuren heel goed slapen te Gangtok. Droom zacht! iedereen..... Groetjes, Sabine.

Van tussen de theeblaadjes kwam een sms-duif gevlogen...

Hallo lezenaars, het volgende werd me door die sms-duif ingefluisterd...

Kanchenjunga , Kanchenjunga,...

Vanuit Darjeeling kun je de Kanchenjunga het mooiste zien, dit is de derde hoogste top v d wereld! Het is tevens één van ’s werelds meest massieve en spectaculaire gebergte. Ze zullen hun ogen daar wel de kost geven. Of hebben ze het bekeken vanuit Mirik?

Mirik

Vandaag heb ik via de sms-duif vernomen dat ze door prachtige theevelden reden op weg naar Mirik. Mirik, daar waar het klooster van Bokar Rinpoche staat. Bokar Rinpoche was sinds de dood van Kalu Rinpoche het hoofd van de Karma-Kagyu lijn tot aan zijn dood in 2002.

De mooiste natuurattractie is daar het meer. Je kan er 3,5 km lang de paadjes volgen, of met bootjes varen. Wat zouden ze gedaan hebben?

Hierbij wat beeldekens,nu ik toch bezig ben... Geniet, dat zullen ze daar zekers en vast ook aan ’t doen zijn. Met de groetjes, Sabine.

Het meer!

Het klooster

Bij gebrek aan woorden .... even wat beelden proberen.

Het wiel van Boeddha's leer geflankeerd door twee herten, het wiel roept de idee van beweging, verspreiding over de hele aarde op.

We beginnen bij het klooster van Darjeeling

en de oogjes zien ...

Darjeeling 's toytreintje

Kalu Rinpochee's stoepa

en uiteraard Sonada, tot vrijdag, de verblijfplaats van onze globbetrotters.

Groetjes, Sabine.

Eten, drinken, eten, drinken,… een gat vol boter….

En nu… de uitstapjes…rond Darjeeling, met de familie Tsering La en … meer?

Darjeeling city, … in de zoo zijn ze ook geweest, (kwestie om te gaan controleren of die plaatselijke biotoop niet verstoort werd vorige nacht) Tijgers, nevelpanter, sneeuwluipaard, himalayabeer, enz.. Toch wel eens de moeite. En DE YETI nie gezien?? Tussen de lokale biotoop???

Het is de eerste dag in weken dat de zon er even door komt. Hopelijk betert het snel. Misschien wel al in de volgende mail. Het kan vlug gaan.

’s Zondag waren ze ook even naar het klooster van Lama Karta geweest. Echter Lama Karta was thuis bij zijn moeder. (hij wist dat er vier…. gingen komen, hm) Er was een Mahakala-pudja bezig en er was ook een tsok. (voor diegene die dat niet kennen, een tsok, das eten, drinken, wierook, kaarsjes, enz. die eerst geofferd worden en daarna mag iedereen mee smullen, nie van die wierook en kaarsjes hé) Ge ziet waarom ze naar daar getrokken zijn hé (af en toe eens lachen, OF ETEN is… gezond zeker) In de namiddag rust (van al dat eten…) en lange gesprekken met Tsering en familie.

Maandag den 19den gingen ze eerst naar de tempel voor een ochtend-pudja. Er was een speciale pudja samen met Tsering gedaan, een Pudja voor Palden Lhamo, speciaal op Tserings aanvraag voor Losar en voor hun. Dat hun versta ik nu iets beter als ik daarna las dat mijn skeetje, Luc, al een aantal keer ergens tegen gelopen was, ( tsja, ik weet dat alles daar niet naar zijn lengte gebouwd is, maar…) hij heeft nu twee wonden boven op zijn hoofd maar niets om mij druk over te maken… Enfin, het feit dat hij nog kan e-mailen, maakt mij al direct wat geruster. De hersenen en het innerlijke zijn niet beschadigd! Het uiterlijke dat telt voor minder hé….

Nadien een wandelingske door Sonada en als ze aankwamen bij ‘t huis van Tsering la komen ze toch wel Lama Zeupa tegen. Ze hadden nog wat bagage voor hem en nodigden hem en een Lama uit Duitsland, die mee was, uit op de thee en dat was heel bijzonder voor Tserings familie. Eten blijven ging niet want ze hadden al "geboekt" in het klooster. Lama moest er zelf mee lachen als hij dat zij. (Weeral drinken, eten…. We zullen wij wel werken, euh… werken…) Af en toe ook eens eten, drinken,… ik moet de titel van mijn verhaaltje toch waar maken, niet?

Allee, ze zijn daar echt allen met hun gat in de boter gevallen, zo te horen.

Ze blijven nog enkele dagen daar, vrijdag begint hun tocht door Sikkim. TREK TREK…

Ik tracht jullie op de hoogte te houden, ’t zal afhangen van die post- of sms-ende duiven…Groeten moest ik doen aan het thuisfront, met deze… groet, groet, groet, groet (van elks eentje) en tot mails dan maar weer.....

Liefs, Sabine.

Na een mistige vlucht, een helse rit en.... lekkere momo's!

Hey allemaal, ik ben er weer…

Ik kreeg sms-jes (met de telefoonduif) waarin stond dat er 6 dagen niet ge-emaild kon worden… Wat blijkt nu! : de (electronische) postduif is blijkbaar toch nog niet afgeschaft!!

Ziehier de info die me tegemoet kwam als ik mijn brievenbusje opendeed…

In Kathmandu hebben onze reizigers nog enkele mooie pudja`s gedaan, (vandaar dat dienen e-mail terug werkt, hé!) Er was een pudja bij, waarbij verschillende thorma`s en een beeltenis van Yamantaka op een brandstapel werden gegooid. Het kwade werd ritueel gedood met enkele pijlen… (ge ziet das noch zo simpel niet, he, (hm hm))
In Kathmandu hadden ze trouwens zelfs sneeuw, dat kon je al lezen en … dat was al 62 jaar geleden; de Kathmandi werden bijna zot en begonnen foto’s te nemen van de lucht, dat zegt jullie misschien iets minder dan mij, maar ik kan me deze taferelen heel goed voorstellen,….
(zouden ze daar iets verkeerd gedaan hebben met die pudja’s??)

Zaterdag, dan vroeg naar de luchthaven, maar de vlucht werd meer dan 2 uur uitgesteld door de lokale mist. Mis mis mist! Na een vluchtje van 45 minuten, geland in Bhadraphur (Oost-nepal). Daarna een taxi-busje naar Sonada. Na 2 grensposten zaten ze in India. (blijkbaar hebben die koekjes en thee hun werk gedaan) Maar… het busje was net groot genoeg voor hun vieren en de bagage. Tsja, die mannekes (en vrouwkes) zijn daar veel kleiner hé. De chauffeur kende blijkbaar alleen 3e versnelling en viel regelmatig stil.

Jullie moeten niet ongerust worden, ik zal al verklappen dat ze goed toegekomen zijn.

Het taxiverhaal gaat verder……
Plots stopt dienen chauffeur aan ‘t benzinestation en zegt: You pay ! Er rest dan weinig keuze. (’t was tegen één van de vier, waarschijnlijk, want er is genen Joe mee) Gelukkig hebben ze daar kleine pompekes en kunnen daar géén grote getallen op…. OEF… of ’t zakgeld was al op. Enfin, even later blijkt dat hij niet gewoon is van in de bergen te rijden…
(p.s. ze komen toe hé!)
Als er dan nog mist opkomt is het helemaal compleet. Tegen 2km per uur reden ze blijkbaar verder. Na 4 a 5 uur foltering (allee, 't zijn mannen hé) en schrik om van de berg te rijden met een chauffeur die niks ziet, (had hij zijnen bril dan vergeten??) , komen ze plots een ongeruste Tsering La tegen.

“Tsering is een Thangkha schilder die we op vorige reizen naar Ladakh hebben leren kennen. Hij woont vlak onder het klooster van Sonada. Op zijn verzoek ontstond dus het idee om Losar bij hun te gaan vieren…” Daar hebben onze hongerige reizigers rond 19u30 , lekkere momo`s (= soort gevulde ravioli’s maar veel veel veel lekkerder!) gegeten en dan zijn ze gaan slapen….. ronk ronk (hopelijk nie te luid….) Zodat de lokale biotoop niet verstoord wordt...

In de volgende mail komen de reeds gemaakte uitstapjes…. Maar… nog even wachten want ik ga zelf een uitstapje maken nu… hop hop … op weg naar de Tai chi les, nog even geduld…
(dat blijkt een goede deugd)

Tot tot….. Sabientje.

Nog geen paaseitjes... maar Happy Losar iedereen !

Terwijl de meesten onder u stilaan denken aan paaseitjes beginnen schilderen, is het voor sommigen nog steeds een beetje Nieuwjaar...

Tashi deleg iedereen !!!! Happy Lo - (jaar) sar (nieuw) !!!! 2134

dit jaar brengt ons na de Vuur Hond, het Vrouwelijke Vuur Varken ... v v v .... vree goe dus!

De vieringen van Losar (Tibetaans nieuwjaar) duren een volle week of minstens drie dagen en beginnen met een gezellig samen zijn. Laten we dus allen wat gezellig zijn....
Ik vermoed dat Lucky Luc en co morgen ook reeds beginnen vieren ... en nu in de jeep zitten richting Darjeeling (Sonada)

De traditie zegt dat een positieve beleving van de jaarwisseling een waarborg is voor gunstige verbintenissen, gezondheid, geluk en welvaart in het komende jaar.
Dat en nog veel meer wens ik iedereen...

Liefs, Sabine.

koekjes, koekjes en thee voor de douanier...

Dag allemaal (neen, niet het boekske)

Alles gaat ginds uiterst prima, momenteel doen ze in Tshechen monastery (vlak aan Bodnath- stoepa) de voorbereidingen voor Losar (Tibetaans Nieuwjaar), gewoon prachtig zo te horen, het zijn heel vroeg pudja's, soms zelfs om 03u30 maar die slaan ze soms over, das wat te vroeg. Vandaag waren er ook Lama dansen. Tevens stond er ook een bezoekje aan Pashupatinath op het programma en er waren reeds veel Sadu's, het zouden er morgen 30.000 moeten worden, maar of dat zou lukken, grote vraag. Luc denkt eerder dat het er 300 zullen worden. Maar je weet nooit hé met die kleurige heilige mannen!! Vandaag was het een feestdag en alle verkeer lag ook lam wegens een algemene voertuig staking, je kent dat misschien wel?

Onze 4 musketiers zijn ook bij Trinleys familie geweest en hebben daar een ongelooflijk lekkere Mustang maaltijd genoten met alles erop en eraan (ik kan me daar een beetje een gedacht bij vormen en voel mijn buik, al watertandend, dikker en dikker worden...)

Morgen nog een dagje naar een Bon-klooster en inkopen doen voor onze vriend Tsering la en familie, kata's, vlagjes en vooral véél koekjes, ....... Ze worden verwacht met veel ongeduld, heb ik de indruk, dus dat beloofd. Ik krijg plots zin in een koekje (met alles erop en eraan)

De vlieger vertrekt overmorgen om 10u50 richting oost Nepal en vandaar hebben ze 5u jeep voor de boeg, ze kijken er allen naar uit. Grensformaliteiten zouden ergens een uurtje kunnen duren inbegrepen de thee voor de douanier, hi-hi.(met of zonder koekske?) Hopelijk kunnen ze nadien ook nog lachen.
Een afspraak met een sherpa was blijkbaar na het e-mailen gepland en dan is het daar bed tijd. Voor mij nog niet.... ik mag nog een beetje dromen met mijn ogen open.... geniet er ook eventjes van in gedachten, zou ik zo zeggen.

Tot tot..... Liefs, Sabine.

koud koud koud! maar wel gezellig!

Hey allemaal,

ik ben terug met een kort nieuwtje, alles is prima maar wel heel koud voor de Nepalese normen. Zelfs deze namiddag hebben ze daar SNEEUW gehad! Daar kunnen we hier voor onze winter, nog wat van leren....
Ik zie ze daar al sneeuwballen smijten........... Zoeeeeefffffff zooooooeeeeeeffffff.....
en wit zijn wij (of was het weg zijn wij?)

Mechelse- Nepalese groetjes, Sabine.

goed aangekomen

Hallo allemaal,

Ik ben nu eens alleen de grote baas in huis , ...

krijg ik toch wel weer opdrachtjes vanuit het verre Kathmandu zekers....

't Was om te zeggen, .... want dat is DE opdracht!...., dat Luc en friends heel goed toegekomen zijn (alle vliegers waren heel zacht, ook in de landingen)

Het net gaat daar blijkbaar super traag en slaagt regelmatig af (klinkt me bekend in de oren!)

dus momenteel kan de Luc niet lang mailen, hij beperkt hem dus ook tot alleen mij, zijn skeetje.... (tsja, blijkbaar lig ik toch in één van die hogere schuiven, niewaar...)

Maar zodra ik terug wat nieuws heb, stuur ik het door naar allen, indien ik iemand zou vergeten,.... vertel het maar gerust verder.... dan komt het zeker bij iedereen terecht....

Zo, mijn taak zit erop! ik wens jullie allemaal een toffe avond (of dag) verder ,

in 't speciaal ook aan de andere lustige weduwes, EN! .... ge weet ze zien ons toch zo geerne.....

na één of twee maandjes aan de luchthaven staan!!! (we moeten eens kunnen lachen, hé!)

tot tot.... en droom maar zacht.

Liefs aan allen, Sabine en Tsi Tsi, mijn nr één man in huis nu...