Back to Kathmandu valley!
Kathmandu is de grootste stad in de vallei en tevens de hoofdstad van Nepal. De verstopte, smalle straten en pleinen zijn gevuld met talloze markten en tempels. Al die exotische beelden zijn een feest voor het oog. Geniet eventjes mee...
Kathmandu is de grootste stad in de vallei en tevens de hoofdstad van Nepal. De verstopte, smalle straten en pleinen zijn gevuld met talloze markten en tempels. Al die exotische beelden zijn een feest voor het oog. Geniet eventjes mee...
De straatjes met alles erop en eraan...
Het Pulahari klooster
Durbar Square (de grote markt ,laten we zeggen)
In de 14e tot 16e eeuw was Bakhtapur de hoofdstad van de Kathmandu Valley. Veel van zijn indrukwekkende architectuur werd gebouwd in deze periode. Bakhtapur geeft het gevoel in de middeleeuwen beland te zijn.
En dan hebben we nog Bodhnath, één van onze lievelingsplekjes!
Bodhnath is samen met Swayambunath één van de twee belangrijkste boeddhistische heiligdommen van de Kathmandu-vallei. Zowel de hoogte als de diameter van de stoepa zelf bedraagt 40 meter. De grote stoepa is aan alle kanten omgeven door oude monnikswoningen die samen een enorme, ronde Bahal vormen met een doorsnede van 120 meter. Hier zijn al van ver de op de stoepatoren geschilderde ogen van Boeddha te zien, hoewel de stoepa aan het oog wordt onttrokken door hoge huizen, waar voornamelijk Tibetaanse vluchtelingen wonen. Tussen de ogen bevindt zich het teken van verlichting en het symbool van eenheid, dat ten onrechte als het mystieke derde oog wordt aangeduid. Het betekent de eenheid van het mensdom en de eenwording met Boeddha. Het punt tussen de ogen is het derde oog, waarmee Boeddha naar binnen kijkt en zichzelf beschouwt, tevens symbool van de helderziendheid van Boeddha. De ogen van Boeddha zijn altijd open, zodat hij de wereld en de daden van de mensheid kan gadeslaan. Een mond ontbreekt, want Boeddha houdt meer van mediteren dan van (s)preken. Evenmin zien we oren, want Boeddha is niet geïnteresseerd in gebeden te zijner ere.
In de onmiddellijke omgeving worden steeds meer Tibetaanse kloosters gebouwd, gompa's genoemd. De kloosters zijn voor het publiek toegankelijk en bieden een unieke gelegenheid om een kijkje te nemen in het religieuze leven van de monniken. Qua architectuur valt vooral de uit drie verdiepingen bestaande vierkante terrassen van de stoepa op. Het is een prachtige mandala, een kosmisch diagram. Stenen olifanten met berijders flankeren de trap tussen het eerste en het tweede terras. Daarboven staat de halve koepel, die het lichaam van Boeddha en daarmee volmaaktheid symboliseert. De koepel staat ook voor het element water. Volgens de overlevering zou de koepel de beenderen van Boeddha Kashyapa, één van de Oerboeddha's, bevatten. In de basis van de halve koepel zijn 108 nissen uitgespaard, met daarin 108 boeddhabeeldjes. De basis symboliseert het element aarde. Op de koepel staat een trapvormige toren. De toren is het symbool voor het element vuur. Uit de toren steken dertien zonneschermen, die de verschillende stadia op weg naar volmaaktheid en verlichting symboliseren. Het geheel is afgetopt door een vergulde parasol, het symbool van Nirvana, de hoogste staat van bewustzijn en tevens het symbool voor het element lucht. De torenspits boven op de parasol is een symbolische vlam en staat voor het element ether. Van op de top van de stoepa hangen lange slierten gebedsvlaggen. De gebedsvlaggen zijn aan lijnen geregen en bevestigd aan de torenspits van de stoepa. Ze bestaan uit blauwe (hemel en ruimte), witte (wolken en lucht), groene (water), gele (aarde) en rode (vuur) meestal katoenen lappen bedekt met citaten uit de heilige geschriften. Men gelooft dat de gebeden verspreid worden door de vijf elementen (hemel, wolken, water, aarde en vuur). Boeddhisten geloven dat de gebeden verspreid worden in de lucht, het water en de aarde, door de zon die de kleuren en lettertekens uitbleekt, de regen die de teksten uitwast en de wind die de lappen in flarden scheurt en strooit, en dat de gehele wereld vol zal zijn van goede en edele gedachten. Rond de stoepa staat een 2 meter hoge muur met nissen voor honderden prayer-wheels met de mantra 'Om mani peme hoeng'. Gelovigen draaien de gebedsmolens rond in de overtuiging dat hun gebeden zo de kosmos in zullen worden geslingerd. Bijna iedereen heeft ook een mala in de hand. Een mala bestaat uit 108 kralen. Bij iedere kraal wordt de mantra 'Om mani peme hoeng' opgezegd, 'O juweel in de lotusbloem'. Het woord mantra komt uit het Sanskriet en 'man' betekent aanhoudend denken en 'tra' betekent vrijheid, maar ook bescherming. Men gelooft dat onberekenbaar natuurgeweld, meestal geassocieerd met demonen en goden, kan worden bezworen door middel van mantra's. 'Om' omvat de dimensie van lichaam, woord en geest. 'Mani' betekent juweel en staat voor de begrippen liefde en mededogen. 'Padme' (of peme in 't tibetaans) is de lotus, de bloem die bloeit op het water en alle dingen zo laat zien zoals ze zijn : zicht in de werkelijkheid. De bloem van wijsheid en inzicht. 'Hum' (Hoeng in 't tibetaans) vertegenwoordigt de geest van de verlichting. Het effect is het zuiveren en stabiliseren van de geest. Loop altijd volgens de wijzers van de klok rond een boeddhistisch heiligdom. In tegengestelde richting lopen ziet men enkel bij de oude Bon- traditie. De stoepa is natuurlijk op zijn mooist tijdens de talrijke festivals. Op de koepel brengt men dan een saffraankleurige verfstof aan, het symbool van de lotus en een heel belangrijk element in de boeddhistische filosofie. En natuurlijk honderden, duizenden kaarsjes!
No comments:
Post a Comment