Morgen vertrekken onze vrienden naar Varanassi om 06 uur; van het hart van de Boeddhistische wereld naar het hart van de Hindoe-wereld. Ze hebben een Tata (lokale mercedes)- Sumo jeep gecharterd voor 5 personen en kunnen zo de kosten laten zakken tot 700irp elks, dat is nog zo een 500fr. (die euro is nog steeds niet ingeburgerd bij mij, sorry) voor een afstand van 250km. Dat is een mooie prijs, niet. Het beloofd weer een leuke rit te worden, een jong Fins koppeltje en een Duitse madam rijden mee. Een ritje van 250km, daar zouden ze normaal 7u moeten over doen aan het gemiddelde dat je daar kan rijden.... minder dan 50 per uur dus, want er zijn veel te veel putten in de baan en paarden- en ossenkarren en koeien en nog van alles, fietsen die plots in het midden rijden en traktors die plots voor je neus opduiken en noem maar op..... De trein als alternatief is nog leuker die doet er twee maal zolang over ;-)))
Luc heeft telefonisch een kamer vastgelegd in wat een heel tof guesthouse zou moeten zijn, ‘Sintia Guesthouse’, volgens de gids wordt je er ‘s morgens wakker van de vrouwen, die zingen in de tempel ! en ga je er s avonds slapen met de belletjes, hun kamer zou met zicht op de Ganges moeten zijn en vlak bij een van de belangrijkste Ghats waar alle Hindoes naar toe willen,… allez nu nog hopen dat het allemaal even tof is dan geschreven. Dat horen we later dan wel weer. Jeannine en Patrick hebben een mailke gestuurd dat ze ginder goed zijn toegekomen en dat ze het een heel toffe stad vinden. Dus nu hopen dat zij dat ook vinden ...
Eens terugblikken…wat laten ze achter….
De Maha boddhi tempel die ze al lopend door de achterbuurten bereikten, de achterbuurten met hun lemen hutjes met de keuken (lees: lemen vuurhaard) op straat. Er lopen daar geiten, varkens en kippen voor je voeten. Via een zig-zag weggetje kom je aan de brug over de lokale beek. Het water ziet grijs-zwart, ligt vol plastiek en stinkt als de pest. De varkens houden er blijkbaar van want ze rollen er vrolijk in. Even verder is de overloop van een hutje en varkenskot. Opletten dus, volgens Dirk, waar je, je voeten zet en zo kwamen ze aan de busstopplaats. Een paar straten verder … de tempel. Blijkbaar maak je daar snel vrienden want alle verkopers beginnen dadelijk met: Hello, my friend....
In de tempel staat een mooi gouden Boeddha beeld. De tuin er rond staat vol met kleine stoepa`s, achteraan de tempel staat de Boddhi-boom waar Boeddha onder zat te mediteren en zo de verlichting bereikte.
Met de Tuk-Tuk zijn ze ook naar Urevela geweest, daar is de Pragbodhi grot waar Boeddha verbleef als asceet. De 60 km verder gelegen Barabar grotten stonden ook op ’t programma maar zijn heel vlug geschrapt, overal kregen ze te horen dat je dan zeker beroofd wordt en waarschijnlijk ook dood bent. Je zou voor minder je programma aanpassen!
Nu reeds de derde dag in Bodh-Gaya en een vast schema: vroeg naar de tempel, siësta wegens te heet, en nog eens laat naar de tempel. En af en toe een echte praktijkoefening, één in geduld… het bankbezoek! Visualiseer volgende scéne: Er zitten nog drie mensen voor je, in de bank, maar het duurt toch nog 1,5 uur om geld gewisseld te krijgen. Geduld, geduld, geduld… Indiërs passeren , die voorsteken en doen of je lucht bent. Nog meer geduld, dus. Echt een goede praktijkoefening, niet?
Tijd voor Varanassi zou ik zo zeggen… een stad waar Luc zo een beetje naar uitkeek en altijd wel een beetje benieuwd naar geweest is, dus het komt nu korter bij. Te Varanassi gaan ze misschien een tehuis voor personen met een handicap bezoeken dat gerund word door een zwitserse organisatie, ik hoop het alvast dat het lukt, want daar wil ik alles over weten…
De Ganges hebben ze nu al links en rechts stukjes gevolgd, nu gaan ze er ook binnenkort met een bootje kunnen op varen…. genietend van weer een totaal andere sfeer…
Tot tot…. Liefs, Sabine.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment