In India is "everything possible, sir"....

In India is “everything possible, sir” dat krijg je regelmatig te horen… nu is het ook bewezen.

Vanochtend zijn ze naar het schooltje voor kinderen met een handicap geweest. Van de Zwitserse organisatie, Kiran Suryoday. Het was blijkbaar een moeilijke bevalling om het te vinden maar waar een wil is, is een weg. Vertrokken met een tuk-tuk door de wir-war straatjes, getipt met een goede wegbeschrijving door twee nonnetjes, een indische en een westerse. Hop zij weg… via een LANGE hobbelige weg, ze hadden beter elks een paard gehuurd maar allez, het is gegaan, de nonnetjes hadden hun wel verwittigd dat de weg in HEEL slechte staat was, nu wisten ze wel dat dat in gans India zo was, maar als men hier zegt heel slecht, dan wil dat ook zeggen superslecht..... Om je er iets bij voor te stellen, komt hier een beschrijving: je neemt een goeie ploeg je rijd die over de weg, die ooit eens asfalt was en je gooit hem vol met allerlei stenen en dan probeer je niet in een put van 2 op 2 m te vallen. Dit is dan een slechte weg !!! Maar het was de moeite, we werden door een zwitserse jongen tot bij het klasje van Danielle gebracht en Danielle dacht blijkbaar niet dat ze “het bezoek op woensdag” echt gemeend hadden, dus ja-ja Danielle ze waren er echt hoor. Geheel verbaasd dat ze niet met de bus gekomen waren, maar met een tuk tuk… gans de organisatie moest getoond en uitgelegd en hoedje af hoor, mooi, proper, netjes en de kinderen tevree... Soms moeten ze wel met zijn tweeën in een bedje naar dat is geen ramp. Een klein lief vrouwtje dat de schat is van gans de organisatie, 20 jaar voor moeder Theresa gewerkt en nu voor deze kindertjes reeds 12 jaar. Ze slaapt zelf op een kramiekel bedje bij de jongetjes, je weet maar nooit dat er iemand ‘s nacht haar nodig heeft zegt ze. Zo een lief moedertje voor die kleine ventjes. Niet te geloven, je hart smelt helemaal… als het dat nog niet v d plaatselijke hitte heeft gedaan…

Normaal gezien vertrekken onze globbetrotters morgen naar Gorakhpur, als de wagen, een kleine Indi car, vertrekt tenminstte, hopen ze ongeveer 5 uur later daar toe te komen. We zullen zien (euh, horen)
Gorakhpur is de laatste grote stad voor de grens, 250km ten noorden van Varanassi. In het oostelijke deel van de staat van Uttar Pradesh, beroemd voor de pers van Geeta, welke Hindoe godsdienstige teksten publiceert en boeddhistische historische plaatsen zoals Kusinagar zijn nabij gelegen. Wordt vervolgd…. Groetjes, Sabine.