Bhaktapur betekent stad van de gelovigen en wordt soms ook Bhadgaon genoemd, rijstdorp. Hier draaide Bertolucci de film 'Little Buddha'. Bhaktapur is de kleinste van de drie koningssteden in de vallei. Op 16 km ten oosten van Kathmandu ligt het verstilde Newari-stadje op een heuvelrug aan de rand van de vallei, temidden van rijstvelden. Bhaktapur telt 70.000 inwoners. Het is één van de meest intrigerende en best bijgehouden historische plaatsen in de vallei. Bhaktapur heeft veel minder westerse invloeden ondergaan dan Kathmandu en Patan. Hier hangt nog de sfeer van een middeleeuws stadje. De afwezigheid van gemotoriseerd verkeer in het grootste deel van de stad is een verademing na de drukte van de hoofdstad. Bhaktapur bezit een onvoorstelbare schat aan Boeddhistische en Hindoeïstische architectuur. Op Taumadhi Tole staat de grootste pagode van Nepal. De Nyatapola tempel, gebouwd in 1708, zo'n 30 meter hoog. Hoewel aan godin Siddhi Laxmi gewijd, betekent de naam Nyatapola gewoon dat er vijf bouwlagen zijn. De tempel heeft dan ook vijf daken. Twee aan twee opgestelde beelden van gewone en goddelijke wachters flankeren de trap naar de tempel. Eerst zijn twee legendarische worstelaars te zien. Vervolgens olifanten, leeuwen, mytische griffioenen met leeuwenklauwen en ten slotte twee tantrische godinnen die de wacht houden. Bovenaan pronkt Garuda, de mythische vogel eet een slang op, zijn aartsvijand. Op de vier hoeken staat een Ganesha altaar. De bevolking bestaat vooral uit Hindoes en in mindere mate uit Boeddhisten. Handel, landbouw en nijverheid zijn de belangrijkste middelen van bestaan. Terwijl Patan en Kathmandu bruisen van het leven, is Bhaktapur, ooit ook een bloeiende stad aan de grote handelsroute met Tibet, ingesukkeld en in zichzelf gekeerd. Het voedsel wordt door de bewoners in de omliggende velden verbouwd, de huizen worden door plaatselijke metselaars gebouwd, ze snijden hun eigen houtsnijwerk en draaien hun eigen potten.
of over SWAYAMBUNATH:
Swayambunath is met Bodhnath een belangrijk Boeddhistisch heiligdom van de vallei en indrukwekkend. Het is gelegen op een heuvel, 2 km ten westen van het stadscentrum van Kathmandu. Swayambunath is van zeer ver zichtbaar. Het is één van de meest bezochte bezienswaardigheden in de Kathmandu-vallei. Vanaf de top heeft men een fraai zicht op de hoofdstad.
De geschiedenis van de stoepa is in nevelen gehuld. Een legende vertelt dat op de plaats van de vallei van Kathmandu een meer was waarop een lotusbloem dreef, die een schitterend licht verspreidde. De Boeddhisten beschouwden de bloem als een incarnatie van Adiboeddha. Nadat Manjushri met een zwaard een kloof in de rotsen had gehakt, stroomde al het water weg en viel de vallei droog. Om de lotus tegen diefstal en vernieling te beschermen, bouwde men over de lotus een stoepa. De toegang tot de stoepa bereik je via een stenen trap met 365 treden. Een beschilderde toegangspoort markeert het begin van de trap. De trap leidt via een beboste helling naar de top van de heuvel. Rond het tempelcomplex en op de trappen wemelt het van de apen. Daarom wordt de tempel ook wel eens de Monkey Temple genoemd. Boven aan de trap ligt het beeld van Vajra. Dit beeld stelt een bliksemschicht voor : het symbool van zowel de Oerboeddha als de Hindoegod Indra.
Op de stoepa staan ook hier, net als in Bodhnath, in de vier windrichtingen de ogen van Boeddha geschilderd.
De koepel wordt omsloten door een balustrade met 211 gebedsmolens, met op elk daarvan de heilige mantra 'Om mani padme hum'.
In de stoepanissen bevinden zich behalve de vijf Dhyani-Boeddha's (de boeddha's van de vijf richtingen) een aantal godheden in het gezelschap van hun rijdieren. In het oosten Akshobhya op de olifant en Vairocana op de leeuw, in het zuiden Ratnasambhava op het paard, in het westen Amitabha op de pauw en in het noorden Amoghasiddhi op de hemelse vogel Garuda. Tussen deze transcendente Boeddha's, die tevens de kosmische elementen aarde, water, vuur, wind en ether belichamen, liggen nissen voor vier aan hen toegekende vrouwelijke aspecten, de Boeddha-Shakti's.
Uit de toren steken dertien door omliggende kloosters geschonken zonneschermen, die de verschillende stadia op weg naar volmaaktheid en verlichting symboliseren. Het centrale element van de stoepa is de houten paal binnenin, die regelmatig wordt vervangen tijdens rituele ceremonieën.
Rondom de stoepa bevinden zich onderkomens voor pelgrims, woonhuizen, souvenirwinkels en Tibetaanse kloosters.
De geschiedenis van de stoepa is in nevelen gehuld. Een legende vertelt dat op de plaats van de vallei van Kathmandu een meer was waarop een lotusbloem dreef, die een schitterend licht verspreidde. De Boeddhisten beschouwden de bloem als een incarnatie van Adiboeddha. Nadat Manjushri met een zwaard een kloof in de rotsen had gehakt, stroomde al het water weg en viel de vallei droog. Om de lotus tegen diefstal en vernieling te beschermen, bouwde men over de lotus een stoepa. De toegang tot de stoepa bereik je via een stenen trap met 365 treden. Een beschilderde toegangspoort markeert het begin van de trap. De trap leidt via een beboste helling naar de top van de heuvel. Rond het tempelcomplex en op de trappen wemelt het van de apen. Daarom wordt de tempel ook wel eens de Monkey Temple genoemd. Boven aan de trap ligt het beeld van Vajra. Dit beeld stelt een bliksemschicht voor : het symbool van zowel de Oerboeddha als de Hindoegod Indra.
Op de stoepa staan ook hier, net als in Bodhnath, in de vier windrichtingen de ogen van Boeddha geschilderd.
De koepel wordt omsloten door een balustrade met 211 gebedsmolens, met op elk daarvan de heilige mantra 'Om mani padme hum'.
In de stoepanissen bevinden zich behalve de vijf Dhyani-Boeddha's (de boeddha's van de vijf richtingen) een aantal godheden in het gezelschap van hun rijdieren. In het oosten Akshobhya op de olifant en Vairocana op de leeuw, in het zuiden Ratnasambhava op het paard, in het westen Amitabha op de pauw en in het noorden Amoghasiddhi op de hemelse vogel Garuda. Tussen deze transcendente Boeddha's, die tevens de kosmische elementen aarde, water, vuur, wind en ether belichamen, liggen nissen voor vier aan hen toegekende vrouwelijke aspecten, de Boeddha-Shakti's.
Uit de toren steken dertien door omliggende kloosters geschonken zonneschermen, die de verschillende stadia op weg naar volmaaktheid en verlichting symboliseren. Het centrale element van de stoepa is de houten paal binnenin, die regelmatig wordt vervangen tijdens rituele ceremonieën.
Rondom de stoepa bevinden zich onderkomens voor pelgrims, woonhuizen, souvenirwinkels en Tibetaanse kloosters.
of over PATAN:
Dit stadje wordt ook wel eens Lalitpur genoemd. Met 135.000 inwoners is Patan de op één na grootste stad van de Kathmandu-vallei. De stad, één van de drie koningssteden, ligt ten zuidoosten van Kathmandu aan de overzijde van de Bagmati rivier. Ongeveer 80% van de bevolking is Newar. De meerderheid van de bevolking is Boeddhist. Daarmee is Patan de meest Boeddhistische stad van de vallei. Patan is een heel belangrijk Boeddhistisch bolwerk. Dat blijkt al uit één van de legenden over de oorsprong van Patan : volgens overlevering zou Patan gesticht zijn door de Boeddhistische keizer Ashoka en zijn dochter Carumati, die een stoepa in het midden van de stad lieten bouwen en vier andere stoepa's op de hoekpunten ervan. Op Durbarsquare staan prachtige tempels. De Krishna tempel, gebouwd in 1637, is de beroemdste tempel. Op een grote pilaar net voor de tempel staat een bronzen beeld van Garuda, de mythologische zonnevogel. Hij knielt voor zijn meester. In deze tempel wordt jaarlijks Krishna Astami gevierd, de verjaardag van Krishna. Patan is een belangrijke markt voor landbouwproducten. Tot de industriële activiteit behoren o.a. houtverwerking, vervaardiging van voedingsmiddelen en textiel.
Met beeldende groetjes, Sabine.
No comments:
Post a Comment